Beste mensen,

Hierbij ontvangt u de rondzendbrief over het werk van pater Henk Erdhuizen, sdb.

In deze nieuwsbrief leest u over het werk van Henk, die na zijn verblijf in Nederland zijn werk, weer heeft opgepakt. Na een welverdiende vakantie in het voorjaar is Henk nu weer thuis in Bolivia. Hij heeft velen van u mogen en kunnen ontmoeten. Veel mensen hebben hem iets extra’s toegestopt, waarvoor dank.
In de nieuwsbrief leest u wat Henk allemaal met uw gulle gaven kan doen.

Tot slot, wij hopen dat u het werk van Henk een warm hart blijft toedragen en hem financieel wilt blijven steunen. Het rekeningnummer is:

ABN-AMRO 41.45.00.075
t.n.v. St. ontwikkelingswerk Pater H. Erdhuizen te Terborg

Indien u de nieuwsbrief per e-mail wenst te ontvangen, kunt u een berichtje sturen naar w.erdhuizen2@chello.nl.

Namens Marijke en Jan Kramers, Leny ten Koppel, Anja Ditters, Wim Esselink en Gerard Smits,

Met vriendelijke groeten,

Willy Erdhuizen, voorzitter Stichting Ontwikkelingswerk pater Henk Erdhuizen.
Tiber 14
7007 ME Doetinchem

Bolivia, aug 2009

Lieve mensen,

Terug in Bolivia, na een vakantie van 6 weken in Nederland en een kort bezoek aan een straatkinderproject in Argentinië van vrienden, ben ik weer terug in Bolivia.
In Bolivia werd ik warm welkom geheten door Roberto. Hij haalde me op het vliegveld op en bracht me weer naar huis. De kinderen waren blij me weer te zien en blij dat ik weer thuis was. Er ging een schreeuw door het huis toen ik binnen was: “Ël padre¨ en ik was weer thuis…………………
Toen met de kinderen de grote koffer die ik bij me had uitgepakt. De koffer zat niet vol kleren…………..maar met voetballen, spelletjes en snoepgoed. Sommige dingen had ik in Nederland gekregen, andere dingen had ik weer gekocht. Wat waren ze hier blij mee, ik moest zelfs aan Sinterklaas denken: al die blije kinderen.
Daarna een rondgang door het huis gemaakt en daarbij werd me al het nieuws verteld. Pater, uw auto is weggehaald (dat wist ik, want ik had de auto in bruikleen) door pater Pedro. Maar de nieuwe wasmachine en droogtrommel waren eindelijk, na maanden wachten, aangekomen. Ook waren er onaangename verrassingen, ik schrok van de hoge invoerrechten, die ik moest betalen (25procent van de aanschafwaarde van de witgoed apparaten). Ook de aansluiting gaf in het begin wat moeilijkheden. Maar nu draait de machine. Waarvoor dank aan u donateurs.

In juni hadden we twee weken geplande wintervakantie. Ik ben 8 dagen met de kinderen naar het dorp Okinawa geweest. We konden logeren in een internaat van de zusters van Don Bosco, dat scheelt in de kosten.
Tijdens deze vakantie heb ik in Santa Cruz Linda Spanjaards opgehaald van het vliegveld.Ze is een Nederlandse vrijwilligster en zij komt drie maanden in ons huis met de jongeren werken. Linda heeft ruim 18 maanden ervaring in het werken met de straatkinderen in India.

De schoolvakantie van 2 weken groeide uit tot 5 weken, vanwege de griep bij de leerkrachten en bij veel kinderen. De school werd tijdelijk gesloten.

Dankzij de vele giften heb ik weer het een en ander kunnen doen. Ik heb afvoerbuizen laten aanleggen bij de ingang van ons huis en heb afvoerkanalen laten aanleggen, dit alles omdat in de regentijd ons terrein volledig (en ons huis gedeeltelijk) onder water staat. Nu kan begonnen worden met mijn grote wens om een visvijver aan te leggen. Met deze vis kunnen we zorgen dat de kinderen een volwaardige voeding krijgen (we kunnen dus voor een gedeelte in ons eigen voedsel voorzien). Het project wordt uitgevoerd door een school tegenover ons huis; zo doen zij praktische ervaring op en verdient de school geld om weer beter onderwijs te kunnen geven. Twee vliegen in 1 klap zal ik maar zeggen.
Dagenlang is de graafmachine aan het werk geweest om de vijver uit te diepen, toen het water uit laten zuigen, ook weer dagen lang, toen kwam er weer heel veel regen, dus opnieuw de vijver uitzuigen. Normaal is het hier nu de droge tijd, maar de klimaatsverandering speelt ons ook hier parten. De school kan het niet helemaal zelf redden dus ik moet ook nog extra arbeidskrachten inhuren. Zo zorgt u ook weer voor een stukje werkgelegenheid.

In Bolivia, Santa Cruz, ontstaat er een nieuw probleem, de criminaliteit neemt fors toe. De politiecommissaris heeft besloten om de criminaliteit te verminderen. De snelste manier om resultaat te behalen is om de straatkinderen aan te pakken. Grote criminaliteit is moeilijk aan te pakken, dus dan maar de meest weerlozen aanpakken. De kinderen worden nu uit de stad geweerd, maar straatkinderen blijven (helaas) bestaan, zij verplaatsen zich nu naar Montero. Als kerk kunnen we bijna niets doen dan er alleen maar te zijn voor deze kinderen en hen een thuis en toekomst te bieden. Ik ben blij dat ik met deze kinderen mag werken en dat ik hen naar school kan laten gaan. Ik ben weer thuis.

Met de gezondheid blijft het een beetje tobben, ik heb me weer onder doktersbehandeling moeten stellen vanwege een spierontsteking. Mijn vele bezoeken aan de artsen baart me wel zorgen, hoelang houd ik dit harde klimaat vol. Het is dit jaar extreem koud. Het enige wat ik kan doen is me gezond houden en aan allen die mij van goede raad voorzagen………..ja…. ik eet nu gezond, muesli en yoghurt.

Ik groet u heel hartelijk vanuit Bolivia, helaas heb ik u niet allemaal in Nederland persoonlijk kunnen bedanken, maar nogmaals dank ik u allen voor uw hulp. De hartelijke groeten van

Henk.