Geacht bestuur van de stichting Benie,
Allereerst willen wij, mede namens pater Erdhuizen, als bestuur en vrijwilligers van de stichting Pater Henk Erdhuizen onze oprechte deelneming uitspreken bij het overlijden van dhr. Kops. Wij hebben onze broer Henk op de hoogte gebracht van het overlijden van dhr. Kops. Hij heeft hem in Bolivia herdacht.
Hierbij ontvangt u de kerst- rondzendbrief over het werk van pater Henk Erdhuizen, sdb.
In deze nieuwsbrief leest u wederom hoe het met Henk gaat. in zijn thuisland Bolivia. U kunt erin lezen wat Henk, dankzij uw gulle gaven, kan doen voor de allerarmsten in deze wereld en met name voor de specifieke groep van straatkinderen.
Tot slot hopen wij dat u het werk van Henk een warm hart blijft toedragen en hem financieel wilt blijven steunen. Het rekeningnummer is:
ABN-AMRO 41.45.00.075
t.n.v. St. ontwikkelingswerk Pater H. Erdhuizen te Terborg
Indien u de nieuwsbrief per e-mail wenst te ontvangen, kunt u een berichtje sturen naar w.erdhuizen2@chello.nl.
Marijke en Jan Kramers, Leny ten Koppel, Anja Ditters, Wim Esselink, Gerard Smits wensen u fijne feestdagen toe en alle goeds voor het nieuwe jaar 2010.
met vriendelijke groeten,
Willy Erdhuizen, voorzitter Stichting Ontwikkelingswerk pater Henk Erdhuizen.
Tiber 14
7007 ME Doetinchem
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Bolivia, december 2009
Lieve mensen,
December is een drukke maand. We vieren dan vele feesten: Sinterklaas, kerstmis, oud en nieuw. Ook is december voor mij een bijzondere feestmaand. Op 1 december hoopt Roberto te promoveren in de computerwetenschappen. Op 12 december vieren we hier de eucharistie bij gelegenheid van het 50-jarig kloosterjubileum van zuster Laura, een kloosterzuster die al 50 jaar voor de zieken zorgt en nog steeds actief is.
Op 13 december komt hulpbisschop Braulio naar ons huis om de mis te vieren. Dan doen bijna alle kinderen in mijn huis hun eerste communie. Dan vieren wij natuurlijk ook kerst en oud en nieuw hier. Veel kinderen hier zijn toe aan een volgende fase van het straatkinderen-project: het internaat. De meeste kinderen gaan naar Hogar Don Bosco in Santa Cruz. Dit is een volgende fase in hun leven op weg naar volwassenheid. Enkele jongeren die meer structuur en regels nodig hebben gaan naar Hogar Santa Cruz.
Trots ben ik op deze jongeren; ruim 20 kinderen zijn weer op de goede weg gezet. Dit alles mede dankzij uw steun en mede dankzij de goede inzet van de medewerkers hier. Twee kinderen kunnen zelfs terugkeren naar hun familie. Met veel trots laat ik hen gaan naar deze nieuwe fase in hun leven, maar gemakkelijk vind ik het niet, merk ik. Ik ben me toch erg gaan hechten aan deze 20 kinderen. Ook zullen wij als medewerkers ons weer moeten gaan instellen op een nieuwe aanwas kinderen.
In februari starten we met de nieuwe kinderen; hoeveel er komen is nog een open vraag.
Maar met mijn 61 lentes voel ik me gelukkig om dit werk te mogen doen. Ik heb hier zelfs tegen de provinciale overste gezegd: “Als u me wilt overplaatsen, dan ben ik bang dat ik ongehoorzaam zal zijn,want ik blijf op mijn stekkie.”
Wat me wel zorgen baart is ons project. We zijn toch min of meer totaal economisch afhankelijk van de Europese donateurs. En ook komen mijn Salesiaanse medebroeders uit het buitenland en zijn wij met zijn allen 60-plussers. De aanwas van Boliviaanse Salesianen is niet groot en helaas verlaten de nodige jonge Salesianen de congregatie.
Maar ook goed nieuws: dankzij de Commissie Samen uit Nederland (kijk eens op hun website www.commissiesamen.nl ) heb ik dit jaar hulp gekregen van 3 vrijwilligers. Dus ik kan dagelijks Nederlands spreken en wat ik geweldig vind is dat deze jonge Nederlanders hier kunnen tonen, dat ze een ideaal hebben en daarvoor vechten. Een voorbeeld voor de Boliviaanse jongeren! Door de uitzichtloze situatie hier hebben veel jongeren geen ideaal meer. Deels te begrijpen, want wat biedt dit land aan toekomst?
Geweldig is ook dat ik dankzij een Nederlandse stichting een Suzuki Maruti heb kunnen kopen. Een klein autootje waarmee ik kleine boodschappen kan halen, waarmee ik de scholen kan bezoeken en waarmee ik, zelf of met de kinderen, naar de dokter kan gaan.
In augustus ben ik met de kinderen aan het werk gegaan met de aanleg van de visvijver. We hopen met deze visvijver in onze eigen voedselbehoefte te kunnen voorzien. Het was veel meer werk dan verwacht; er moesten duizenden zandzakken gevuld worden. De bodem van de vijver was namelijk erg slecht. Maar op 25 november was de grote dag en hebben we 2000 kleine visjes Tilapia uitgezet. Over 5 maanden hopen we de eerste eigen vis te kunnen eten,gekweekt in onze eigen vijver en dat alles dank zij uw aller steun.
Ook heb ik met uw hulp voor de zusters in Portachuelo een generator kunnen kopen voor de operatiezaal. Blijf ik hangen in Portachuelo? Deels wel, want mijn huisarts en die van de kinderen werkt in Portachuelo in het ziekenhuis van de zusters.
Terugkijkend op 2009 mag ik de Goede God alleen maar dankbaar zijn, dat ik dit mooie werk mag doen. Tijdens mijn kort verblijf in Nederland heb ik gevoeld dat vele mensen me dragen, mijn familie, vrienden en zoveel bekenden en onbekenden.
Het nieuwe jaar zal in het teken van de verbouw staan. Ik wil een nieuw dak laten aanleggen op het gebouw van het straatkinderenproject. Er zal bijna 30 meter asbest worden vervangen door dakpannen. Het dak heeft namelijk op verschillende plaatsen lekkages.(Ja mensen hier wordt echt niet voor asbest gewaarschuwd; het is volop te koop.) Ik vertrouw maar op de lieve God, dat hij me nog jaren geeft en dat ik van dit alles in dit land mag blijven genieten
Tot slot wil ik U hartelijk danken voor Uw hulp.
Een dezer dagen ga ik een kerststal kopen voor mijn huis en dan denk ik, als ik bij deze stal stil zit en het jaar overdenk, aan al uw goeds voor de armste in Bolivia.
Ik wens u allen, ook namens mijn kinderen, de medewerkers, de vrijwilligers, de zusters van Portachuelo en de kinderen van Hogar de Dios, een zalig kerstfeest toe en Gods zegen over u en uw geliefden voor 2010.
De hartelijke groeten, Henk Erdhuizen