Geachte donateurs,

Hierbij ontvangt u de tweede rondzendbrief 2010 over het werk van pater Henk Erdhuizen, sdb.

In deze nieuwsbrief vertelt Henk u over zijn herstel van een gebroken arm, de nieuwe bewoners van het straatkinderproject en de bouw van het huis. In deze nieuwsbrief kunt u lezen wat Henk, dankzij uw gulle gaven, kan doen voor de allerarmsten in deze wereld en vooral voor de specifieke groep van straatkinderen.

Diegenen die de website regelmatig bezoeken zal het zijn opgevallen, dat de oude website weer on line staat en dat de informatie niet geheel meer actueel is. Helaas is onze site gekraakt en wij zijn nu op zoek naar een nieuwe beheerder. Zodra wij deze gevonden hebben zullen we de site weer herinrichten.

Verder hebben we als stichting de jaarbijeenkomst gehouden. Het jaarverslag en het financieel overzicht van 2009 zijn gereed. Indien u dit wenst kunnen wij u dit toezenden.
U kunt dit kenbaar maken door een mail of een brief te sturen naar onderstaand adres.

Willy Erdhuizen.
Tiber 14
7007 ME Doetinchem

E mail: w.erdhuizen2@chello.nl.

Indien u de nieuwsbrief per e-mail wenst te ontvangen, kunt u een berichtje sturen naar w.erdhuizen2@chello.nl

Tot slot hopen wij dat u het werk van Henk een warm hart blijft toedragen en hem financieel wilt blijven steunen. Het rekeningnummer is:

ABN-AMRO 41.45.00.075
T.n.v. St. ontwikkelingswerk Pater H. Erdhuizen te Terborg

Marijke en Jan Kramers, Leny ten Koppel, Anja Ditters, Wim Esselink, Gerard Smits en ondergetekende wensen u veel leesplezier toe en vooral een fijne vakantie.

Met vriendelijke groeten,

Willy Erdhuizen, voorzitter Stichting Ontwikkelingswerk pater Henk Erdhuizen, sdb.
—————————————————————————————————————————————-

Beste mensen

Ik had de laatste rondzendbrief (maart 2010) net verstuurd en enige dagen later ben ik in het donker gevallen, waarschijnlijk gestruikeld over een deurmat. Mijn pols was gebroken, dus moest ik achter op de bromfiets van een opvoeder naar het ziekenhuis. Daar ben ik geopereerd en heb een stellage om mijn hand/arm gehad. Nu kun je verwachten dat je snel een infectie oploopt hier in Bolivia en dat heb ik dan ook meegemaakt. De kinderen vonden mijn stellage reuze interessant en dus liep ik ook wel een beetje met trots rond met een stellage op mijn arm.
Enkele weken later voelde ik me niet lekker en ik verloor wat bloed bij de ontlasting. Dan ga je je toch zorgen maken, toch voor de zekerheid maar even aanzien. Toen ik met 2 kinderen naar de huidarts moest in Santa Cruz, verloor ik op de terugweg weer bloed. Tja, en wat moet je dan? Ik heb besloten om toch maar even naar het ziekenhuis te gaan. Dat viel wel wat tegen: ik moest blijven en werd ruim een week onderzocht. Gelukkig is er niets ernstigs geconstateerd en kon ik weer naar huis.
Op dit moment heb ik alleen nog fysiotherapie voor mijn pols. U kunt de fysiotherapie hier in Bolivia niet vergelijken met die in Nederland, maar men doet er alles aan om mijn stijve pols weer soepel te krijgen.Ik ben wat aan het sukkelen geweest de afgelopen maanden, maar nu kijken we weer met frisse moed vooruit.

De kinderen, vooral de ouderen, zijn erg moeilijk dit jaar. Vorig jaar hadden we veel kinderen uit zeer zwaksociale gezinnen, nu wonen in ons huis heel veel meer kinderen die leven op straat. Straatkinderen zijn de vrijheid gewend en hebben moeten overleven. Ze moeten weer leren vertrouwen en geloven in zichzelf en anderen te krijgen. Wil je dus een beetje structuur aanbrengen, dan is dit niet gemakkelijk. Het is samen zoeken, een heel gevecht maar samen komen we er wel uit. Ook op school doen de meesten het maar matig of slecht. De onderwijzers voeren permanent een gevecht om ze te stimuleren en structuur aan te bieden om hun leven op de rails te krijgen en ze een toekomst te bieden. Voor mij en doña Mercedes een zware en mooie taak; wij wonen 24 uur per dag samen met deze kinderen.
Met de jongere kinderen gaat het beter; ze willen vooruit, zijn nog niet zo verhard door het wonen op de straat. Zij zijn blij met een beetje aandacht en zijn blij dat er nu mensen om hen heen staan die voor hen willen zorgen en hen helpen. Veiligheid bieden is zo belangrijk voor deze kinderen. Ik merk hun waardering in kleine dingen. Bijv. op Sacramentsdag kon ik de monstrans nog niet dragen en dus droeg een andere priester deze in de processie. Het was de bedoeling dat de kinderen allemaal rond deze priester zouden lopen en ik zou ergens achter in de processie lopen. Toen de optocht begon liepen uiteindelijk alle kinderen rondom mij heen. De processie-optocht hebben ze volledig in de war gebracht, maar ik voelde me zeer gelukkig en vereerd.

In de vorige rondzendbrief schreef ik dat we misschien 2 hectare grond en enige gebouwen, moeten afgeven aan de gemeente. We hebben ons huis gebouwd volgens de bouwplannen van de gemeente in 2003. Nu had de gemeente-architect de plannen weer eens veranderd. In mei hebben we een gesprek gehad met de architect en hem verteld dat we ook kinderen hadden uit Montero en dat de jeugdzorg veel kinderen en jongeren uit de stad bij ons plaatst. Hierdoor wordt het veiliger in Montero. Nu maar afwachten; waarschijnlijk verliezen we niet veel grond, maar je weet het hier nooit.

Onze gebouwen zijn erg aan onderhoud toe, ik ben hier toch maar aan begonnen, dank zij uw hulp. Wat verwarmend om te zien dat zo velen met mij meeleven en dat er geld is om te bouwen. Dank u wel! Ik bouw nu een gebouw van 25 bij 4 meter. Een groot klaslokaal, een ziekenzaal, maar ook een kamer voor mij. Volgende maand hopen we de bouw klaar te hebben.

Sinds dit jaar hebben we een nieuwe nationale feestdag genaamd: “Nieuwjaar van de Amara- indianen”. We vierden dit op 21 juni. We hebben de kinderen van vorig jaar uitgenodigd om te komen vissen en vis te eten. Vis die we gekweekt hebben in onze eigen visvijver. Dus vanaf nu kunnen we vaker vis eten. We voorzien in ons eigen onderhoud, ook een cadeautje van u aan ons. Nogmaals dank hiervoor.

Ik dank U allen voor Uw hulp. We kunnen hier zoveel goed werk verrichten. Voor allen die op vakantie gaan, een fijne vakantie en Gods zegen voor u allen. Kom weer veilig thuis.

De hartelijke groeten
Henk Erdhuizen, sdb